To już rok!

Mniej więcej rok temu zaczęło się moje blogowanie. Przepisem na letni torcik porzeczkowo-bezowy wkroczyłem w kolorowy i smaczny świat kulinarnej blogosfery.

Ponad setka przepisów, blisko tysiąc komentarzy a w nich ciepłe słowa, porady i wskazówki - o czymś takim nie marzyłem zakładając bloga. Chciałem stworzyć swoją oazę, miejsce gdzie każdy przepis byłby sensownie posegregowany, odpowiednio opisany i zilustrowany. Czy wierzyłem w powodzenie?

Miałem taką nadzieję, bo czym byłby ten blog bez Was? Bez Waszych rad co robić by sernik był jeszcze lepszy, jak zrobić idealne krówki i jak osiągnąć stopień mistrzowski w pieczeniu chleba? Marzyłem o tym, by poszerzyć grono osób, z którymi rozmowy o gotowaniu, pieczeniu i jedzeniu byłyby niekończącą się przyjemnością. Wasze ciepłe słowa nie tylko dodawały otuchy ale były też mega mobilizujące. Nowe pomysły, nowe potrawy, wciąż nowe wszystko...

Ten rok nauczył mnie, że nie ma nic prawdziwszego w życiu od pasji.

W gotowanie wkręciłem się już w dzieciństwie, ale nie spodziewałem się, że blogowanie wkręci mnie tak, że będę się zastanawiał jak ja mogłem bez tego żyć?

Moje życie całkowicie się temu podporządkowało - wszystko smakuje teraz inaczej, wszystkim chcę się dzielić, przedyskutować z Wami, tu na blogu!

Jeżeli jest coś czego sobie życzę zdmuchując urodzinową świeczkę na torcie to chciałbym by to miejsce nadal się rozwijało, żeby było jeszcze bardziej kolorowe dzięki Waszym pomysłom, dzięki Naszej pasji. 

Pozdrawiam i Dziękuję, życząc sobie i Nam kolejnego udanego roku!

Dziś, z okazji mijającego roku chciałem powtórzyć przepis na wspomniany wyżej letni torcik porzeczkowo-bezowy. Jest on tak pyszny, że zasłużył na piękniejsze zdjęcia.
Przygotowałem go nieco inaczej niż ostatnio: do bitej śmietany dodałem serek waniliowy a zamiast zwykłych bezików użyłem tych z kokosem - by wzbogacić smak ciasta.

Smacznego i jeszcze raz Dziękuję !!!
(a przepis na torcik tu! - klik)